ชมพูพาน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Wightia speciosissima) เป็นพืชในวงศ์ Paulowniaceae กระจายพันธุ์ในเนปาล, อินเดีย, จีนตอนใต้ไปจนถึงภูมิภาคอินโดจีน ที่ความสูง 1300-2000 เมตร[1]ชมพูพานเป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นอิงอาศัย สูงได้ถึง 15 เมตร ใบออกเรียงตรงข้าม รูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 10-30 เซนติเมตร ก้านใบยาวได้ถึง 2 เซนติเมตร ดอกออกเป็นช่อแบบกระจุกแยกแขนงสั้น ๆ ยาว 10-20 เซนติเมตร มีใบประดับย่อยขนาดเล็ก 2 ใบ กลีบเลี้ยงรูประฆังยาวประมาณ 8 มิลลิเมตร ปลายแยก 3-4 แฉก กลีบดอกสีชมพูยาว 2.5-3.5 เซนติเมตร กลีบรูปปากเปิด กลีบปากบนแยก 2 แฉก ยาวประมาณ 8 มิลลิเมตร กลีบปากล่าง 3 กลีบ ยาว 6-7 มิลลิเมตร มีเกสรเพศผู้ 2 คู่ ยาวไม่เท่ากัน อับเรณูรูปลูกศร รังไข่มี 2 ช่อง ก้านเกสรเพศเมียสั้นกว่าเกสรเพศผู้เล็กน้อย ออกดอกช่วงเดือนธันวาคม-มกราคม ผลเป็นผลแห้งแตกรูปขอบขนาน ยาว 2.5-4 เซนติเมตร ภายในมีเมล็ดรูปแถบยาวประมาณ 7 มิลลิเมตร อยู่จำนวนมาก[2][3]